Erla S. Haraldsdóttir opowiada o swoim rezydencji
artystycznej na Śląsku >>>
Jej projekt Trace będzie częścią wystawy A Place Where We Could Go prezentowanej w CSW Kronika w Bytomiu. Otwarcie odbędzie się 8 marca (sobota) o godz. 19.00.
Erla S. Haralsdottir w swojej twórczości niejednokrotnie eksploruje otoczenie, w którym się znajduje. Wizyta na Śląsku zainspirowała ją do stworzenia cyklu wielkoformatowych obrazów. Jak sama przyznaje, jej pierwsze wrażenie zdominowały: poczucie nieprzystosowania, odczucie zniszczenia i zaniedbania. Wchodząc głębiej w tkankę miejsca artystka dostrzega wielowymiarowość, inspirujące warstwy historii i kultury. Seria obrazów artystki powstała na podstawie wykonanych przez nią fotografii, dotyczących z jednej strony bogatej sfery arystokratycznej, z drugiej sfery postindustrialnej: opuszczonych, zrujnowanych fabryk. Obie zostały połączone w jedną całość malarskiego tryptyku.
ERLA S. HARALDSDÓTTIR (ur. 1967) - artystka wizualna. Studiowała w Royal University College of Fine Arts w Sztokholmie, the New Genres Department w San Francisco oraz Valand School of Fine Art w Gothenburgu. W swej pracy używa różnych mediów: fotografii, rysunku i wideo, które niejednokrotnie łączy w animacje i kolaże. Częste motywy jej prac to: globalizacja, gentryfikacja i rasizm. Wystawiała swoje prace w m.in. Scandinavia House w Nowym Jorku, Moderna Museet w Sztokholmie, Muzeum Sztuki Współczesnej w Skopje, Muzeum Historii w Singapurze, Muzeum Sztuki w Reykjaviku. Mieszka i pracuje w Berlinie i Reykjaviku.
Jej projekt Trace będzie częścią wystawy A Place Where We Could Go prezentowanej w CSW Kronika w Bytomiu. Otwarcie odbędzie się 8 marca (sobota) o godz. 19.00.
Erla S. Haralsdottir w swojej twórczości niejednokrotnie eksploruje otoczenie, w którym się znajduje. Wizyta na Śląsku zainspirowała ją do stworzenia cyklu wielkoformatowych obrazów. Jak sama przyznaje, jej pierwsze wrażenie zdominowały: poczucie nieprzystosowania, odczucie zniszczenia i zaniedbania. Wchodząc głębiej w tkankę miejsca artystka dostrzega wielowymiarowość, inspirujące warstwy historii i kultury. Seria obrazów artystki powstała na podstawie wykonanych przez nią fotografii, dotyczących z jednej strony bogatej sfery arystokratycznej, z drugiej sfery postindustrialnej: opuszczonych, zrujnowanych fabryk. Obie zostały połączone w jedną całość malarskiego tryptyku.
ERLA S. HARALDSDÓTTIR (ur. 1967) - artystka wizualna. Studiowała w Royal University College of Fine Arts w Sztokholmie, the New Genres Department w San Francisco oraz Valand School of Fine Art w Gothenburgu. W swej pracy używa różnych mediów: fotografii, rysunku i wideo, które niejednokrotnie łączy w animacje i kolaże. Częste motywy jej prac to: globalizacja, gentryfikacja i rasizm. Wystawiała swoje prace w m.in. Scandinavia House w Nowym Jorku, Moderna Museet w Sztokholmie, Muzeum Sztuki Współczesnej w Skopje, Muzeum Historii w Singapurze, Muzeum Sztuki w Reykjaviku. Mieszka i pracuje w Berlinie i Reykjaviku.
Wystawa A Place Where We Could Go to premierowa odsłona ośmiu autonomicznych projektów (wystaw) Magdy Fabiańczyk, Erli S. Haralsdóttir, Larsa Holdhusa i Frederika Gruyaerta, Rafała Jakubowicza, Darri Lorenzena, Łukasza Skąpskiego, Krïstïana Skylstada, Łukasza Surowca oraz dokumentacja wcześniej zrealizowanej pracy site-specific Pawła Kulczyńskiego. Wszystkie są wynikiem rezydencji artystycznych na terenie Górnego Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego.
______________________________________________________________
ERLA S. HARALSDÓTTIR | SPOOR as part of the exhibition A
Place Where We Could Go
Erla S. Haraldsdóttir talks about her artistic residency
in Silesia >>>
Her project Spoor will be part of the exhibition A Place Where We Could Go presented at CSW Kronika in Bytom. The opening will take place on Saturday 8 March at 7 pm.
In her work, Erla S. Haralsdottir frequently explores her immediate surroundings. The visit to Silesia inspired her to create a series of large-format paintings. As the artist herself admits, it was her first impressions that counted: a feeling of alienation, a sense of decay and neglect. Penetrating deeper into the fabric of the place, the artist became aware of its three-dimensionality, with the inspiring layers of history and culture. The artist produced her series of paintings on the basis of photographs that she had taken, which on the one side relate to the abundant aristocratic élite, and on the other to the post-industrial sphere: the abandoned and dilapidated factories. The artist integrated both by the means of her painted triptych.
ERLA S. HARALDSDÓTTIR (born 1967) – a visual artist. She studied at the Royal University College of Fine Arts in Stockholm, at the New Genres Department in San Francisco and at the Valand School of Fine Art in Gothenburg. She is a multi-media artist, using photography, drawing and video, which she frequently combines into animation and collage. Common leitmotifs of her work are globalisation, gentrification and racism. Her works have been exhibited at Scandinavia House in New York, Moderna Museet in Stockholm, at the Museum of Contemporary Art in Skopje, the National Museum in Singapore and the Reykjavik Art Museum. She lives and works in Berlin and Reykjavik.
The exhibition A Place Where We Could Go is the
premiere showing of eight autonomous projects (exhibitions) by Magda
Fabiańczyk, Erla S. Haralsdóttir, Lars Holdhusa and Frederik Gruyaert, Rafał
Jakubowicz, Darri Lorenzen, Łukasz Skąpski, Krïstïan Skylstad and Łukasz
Surowiec as well as the documentation of the site-specific work by Paweł
Kulczyński prepared earlier. All the projects are the
result of artistic residencies in Upper Silesia and the Dąbrowa Basin.
Erla S. Haraldsdóttir, Spoor, 2013, fot. Erla S. Haraldsdóttir
